Jak przygotowywać nawierzchnie ze żwiru, aby była trwała oraz spełniała swoje najbardziej istotne zadania?

Nawierzchnie żwirowe charakteryzują się naturalnym wyglądem, doskonale skomponują się z roślinami. Łatwo je zrobić, koszty natomiast – gdy porównać z innego rodzaju nawierzchniami – są dosyć niskie. Można w związku z tym z nich tworzyć ścieżki, place czy podjazdy.
Duża liczba osób jednak rezygnuje z budowania takich nawierzchni obawiając się tego, iż posiadają one dość niską trwałość. Niepotrzebnie, gdyż odpowiednio wykonane są trwałe oraz są najlepsze do utwardzania powierzchni gruntu w ogrodzie. Stosowane do ich stworzenia dobrej jakości kruszywa łamane wybierane są z dużą starannością, ażeby poradzić sobie w każdych warunkach.

kruszywa

Autor: Armcon Precast
Źródło: http://www.flickr.com

Do budowania nawierzchni ze żwiru najczęściej używa się kruszyw o ostrych, nieregularnych krawędziach, będą się one najlepiej klinowały.

Tutaj znajdziesz mnóstwo interesujących danych na opisywany temat – wystarczy wejść na nasz odsyłacz (http://alglas.pl/przemysl/drzwi/), a z pewnością dane tam zawarte będą wartościowe.

Może więc to być gres, tłuczeń czy żwir, prócz rzecznego, gdyż jego ziarna posiadają zaokrąglone brzegi, dlatego też źle się klinują. Taka nawierzchnia jest bardzo mało stabilna, trudno się po czymś takim chodzi. Z tego samego względu nie powinniśmy używać otoczaków. Grubość nawierzchni zależy od jej przeznaczenia, a także rodzaju gruntu, to znaczy im większe są przewidywane obciążenia albo w mniejszym stopniu przepuszczalny jest grunt, tym większa powinna być grubość. Nawierzchnia żwirowa, po której będą jeździły samochody osobowe, powinna zostać wykonana z trzech-czterech warstw. Jednakże powierzchnia, po jakiej będziemy tylko chodzić może położyć jedną-dwie warstwy. Ważne, aby w każdej z tego typu warstw znajdowały się kruszywa łamane o zróżnicowanej granulacji, co sprawia, że ziarna w odpowiedni sposób się wzajemnie zaklinują. Gdy układamy nawierzchnię musimy przestrzegać tego, że każda następna warstwa w głąb ziemi musi posiadać większe uziarnienie kruszywa.

Może się zdarzyć, iż na ścieżce będzie zbierać się woda. Dzieje się tak, gdy grunt jest nieprzepuszczalny, a zatrzymana na ścieżce woda opadowa nie chce wsiąknąć przez długi czas. W tej sytuacji można pod powierzchnią, na około pięćdziesięciu centymetrach zakopać rurki drenarskie, by odprowadzić wodę do rowu melioracyjnego albo stawu.

Jak woda będzie się zbierała w zagłębieniu terenu, przez jakie przechodzi ścieżka, to warto w najniższym punkcie wykopać studzienkę chłonną dochodzącą do leżącej niżej warstwy oraz wypełnić ją tłuczniem kamiennym. Tego typu kruszywo należy nabywać w specjalistycznych punktach, tam gdzie także można zakupić innego rodzaju solidne materiały, takie jak przykładowo glina ceramiczna.

You may also like...